By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
ต้องบอกเลยว่า “10 COUNT” เป็นมังงะ BL (Boy’s Love) ที่น่าสนใจมาก ด้วยความเร่าร้อนเซ็กซี่ การเล่นกับประเด็นจิตวิทยา และกลิ่นอาย BDSM จนทำให้อ่านไปหน้าก็ร้อนผ่าวๆ ไปตลอดความยาว 6 เล่ม (ชอบมากด้วยที่มันถูกตีพิมพ์ออกมาครบจบแล้ว ไม่ต้องตั้งตารอคอยเล่มใหม่อยู่แบบไร้จุดหมาย จนอ่านไม่จบเรื่องได้เสียที)

10 COUNT เล่าเรื่องของ “ชิโรทานิ” เลขาประธานบริษัทผู้มีอาการไมโซโฟเบีย (Mysophobia) หรืออาการหวาดกลัวเชื้อโรคขั้นรุนแรง แบบที่ต้องสวมถุงมือไว้ตลอดเวลา ล้างมือบ่อยจนมือพังไปหมด แล้วก็แยกตัวออกจากผู้คนต่างๆ เสมอ จนกระทั่งเค้าได้พบเข้ากับ “คุโรเสะ” นักจิตวิทยาหนุ่มหล่อมาดขรึมโดยบังเอิญ แล้วคุโรเสะก็อาสาช่วยบำบัดอาการของชิโรทานิให้เป็นการส่วนตัว ด้วยวิธี ERP (Exposure and Response Prevention) – วิธีบำบัดโดยให้ผู้ป่วยฝึกทำพฤติกรรมที่รู้สึกต่อต้านและป้องกันไม่ให้ทำพฤติกรรมซ้ำซากบางอย่าง ซึ่งมันมีสิ่งต่างๆ ที่คุโรเสะจะต้องค่อยๆ ลองทำไปทั้งหมด 10 ข้อ และเมื่อถึงข้อสุดท้ายก็ถือว่า พวกเค้าเสร็จสิ้นการบำบัด ... อันเป็นที่มาของชื่อเรื่อง 10 COUNT นั่นเอง

ทว่าในกระบวนการนัดเจอและบำบัดนี้ ความซับซ้อนยุ่งเหยิงของความสัมพันธ์ระหว่างพวกเค้าก็ค่อยๆ เผยตัวออกมา บ่อยครั้งที่พวกเค้าไม่เข้าใจกัน หลบหน้ากัน หรือแม้แต่ปะทะอารมณ์ใส่กัน (อันที่จริงต้องบอกว่า เป็นฝ่ายชิโรทานิที่มักจะระเบิดอารมณ์ออกมามากกว่า) ไม่ต้องนับรวมถึงความหวั่นไหวในใจของชิโรทานิที่ทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ด้วย แต่ที่ทำให้เราเหวอไปเลย เพราะไม่คิดว่าเรื่องมันจะมาทางนี้ก็คือการบิดเรื่องไปทาง BDSM โดยเฉพาะความเป็น Dominance (การแสดงอำนาจเหนือกว่า) ของคุโรเสะ และ ความเป็น Submission (การยอมจำนน) ของชิโรทานิ ซึ่งมันทาบทับเข้ากับการบำบัดทางจิตวิทยาของทั้งคู่ด้วย ตรงนี้ ริฮิโตะ ทาคาราอิ ผู้เขียนเองก็แอบกระซิบบอกคนอ่านอย่างตรงไปตรงมาว่า “เรื่องนี้อาจดูเหมือนฝ่าย S (ตรงนี้หมายถึง Sadism - ความรู้สึกสุขสมเวลาที่ทำให้ผู้อื่นเจ็บปวด) คอยฝึกฝ่าย M (ตรงนี้หมายถึง Masochism - การเกิดความรู้สึกสุขสมจากการถูกทำให้เจ็บปวด) ไปทีละขั้นๆ โดยคอยเช็กว่า M จะทนได้หรือไม่ได้แค่ไหน ขีดสุดของ M อยู่ตรงไหน แต่พวกเขาทั้งสองก็ค่อยๆ พัฒนาความสัมพันธ์กันไปทีละเล็กละน้อยนะคะ) ไม่เพียงเท่านั้น ปมสำคัญของตัวละครทั้งคู่ยังไปไกลกว่านั้น แล้วแต่ละประเด็นมันก็ช่างหมิ่นเหม่ล่อแหลมเหลือเกิน

แน่นอน ฉาก NC ของ 10 COUNT นั้นดุเดือดจนทำให้เราซี้ดปาก แล้วก็ชอบมากๆ ที่แต่ละฉากมันเล่าถึงความรู้สึกข้างในของตัวละคร สะท้อนความสัมพันธ์ในแต่ละช่วงเวลา แล้วในเส้นทางการค้นหาและทดลองประสบการณ์ต่างๆ ของชิโรทานิ มันก็มอบความรู้ความเข้าใจในเรื่อง BDSM และแง่มุมเรื่องเพศในมิติต่างๆ ด้วย - เอาเข้าจริง การที่ตัวละครมีอาการไมโซโฟเบียเนี่ย เกลียดกลัวเชื้อโรคและหวาดกลัวการสัมผัสเนี่ย การมีเซ็กส์ก็กลายเป็นฉากสำคัญที่ตัวละครจะได้เผชิญหน้ากับความหวาดกลัว พร้อมๆ กับสะท้อนถึงสิ่งที่ตัวละครรู้สึกต่อกันได้ดีมากๆ ด้วย ตรงนี้เราถึงกับอยากปรบมือดังๆ ให้กับคนเขียนเลยล่ะ

ที่สุดแล้ว ความเจ็บปวด บาดแผล และสิ่งที่ตัวละครทั้งคู่แบกเอาไว้ตั้งแต่ตอนเป็นเด็กจนเติบโตมาด้วยความบิดเบี้ยวเว้าแหว่ง มันถูกเติมเต็มด้วยความสัมพันธ์และแรงปรารถนาที่ทั้งคู่มีต่อกัน แล้วมันก็งดงามมากๆ เลย