Photos : Panchanok Somluan
By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
เข้าไปนั่งดู Endstation โดยรู้แค่ว่าเป็นผลงานละครชิ้นใหม่ของผู้กำกับ “บิ๊ก - ดำเกิง ฐิตะปิยะศักดิ์” ซึ่งดัดแปลงจากบทละคร A Streetcar Named Desire ของ Tennessee Williams ให้อยู่ในบริบทไทย แล้วถามว่าตัวเองรู้จักบทละครต้นฉบับดีแค่ไหน ก็บอกได้เต็มปากว่า “ไม่เลย!” ไม่เคยแม้แต่จะดูเวอร์ชั่นภาพยนตร์ หรือกระทั่งละครทีวี “รถรางคันนั้นชื่อปรารถนา” ที่ “หม่อมน้อย” (ม.ล.พันธุ์เทวนพ เทวกุล) เคยเอามาดัดแปลง รู้แค่เพียงเรื่องราวคร่าวๆ ว่า มันเป็นเรื่องของหญิงสาวสูงศักดิ์ที่มีชีวิตอีกด้านแสนฉาวโฉ่ แต่ยังคงแสร้งทำทีท่าสูงส่ง จมไม่ลง แม้ว่าตัวเองจะต้องมาใช้ชีวิตอยู่ในบ้านเช่าเก่าๆ ในตรอกซอมซ่อกับผู้เป็นน้องสาวก็ตาม

ดังนั้น ความเหวอประการใหญ่ของเราในการดู Endstation ก็คือ การพบว่าบทของหญิงสาวสูงศักดิ์ในเวอร์ชั่นนี้จะรับผิดชอบโดย “สธน ตันตราภรณ์” ที่มีร่างเป็นชายแล้วต้องมาสวมใส่เครื่องแต่งกายหญิง พร้อมแต่งหน้าตาทา สวมวิกผมยาวให้กลายเป็นตัวละครนาม “แจ็กเกอรีน” และเหวอมากขึ้นไปอีกเมื่อได้พบว่า ไม่! นี่ไม่ใช่เรื่องราวของผู้ดีสาวจมไม่ลงแบบที่เคยเข้าใจ แต่มันคือเรื่องราวของสาวข้ามเพศต่างหาก แล้วที่ได้ยินเธอถูกเรียกขานว่าแจ็กเกอรีน แท้ที่จริงแล้ว เธอเคยเป็น “จักรินทร์” มาก่อน!! แถมการปรับเปลี่ยนบริบทในครั้งนี้ ยังไม่ใช่แค่ทำให้เรื่องราวเกิดขึ้นในเมืองไทย แต่ยังอยู่ในยุคปัจจุบัน ที่ตัวละครจะหยิบจับใช้สอยโทรศัพท์มือถือ ดูหนัง เล่นโซเชียลมีเดีย หรือแม้แต่เปิด อลฟ!

แม้จริงๆ ด้วยตัวเรื่องแล้ว เราควรจะโฟกัสไปที่แจ็กเกอรีน ทว่าเรากลับสนใจใคร่รู้และคอยแต่หันมองตัวละคร “จรินทร” ผู้เป็นน้องสาวมากกว่า โอ้โห การออกแบบคาแร็คเตอร์มันน่าสนใจในทุกรายละเอียด และเสน่ห์ทางการแสดงของตัว “ภัทรสุดา อนุมานราชธน” เองก็แพรวพราวไปทุกฉากทุกซีน โอเค เราอาจจะเผลอไผลไปสนใจพวกนักแสดงชายที่ขยันโชว์เรือนร่างไปบ้าง ก็นะ ใครมันจะห้ามใจไม่ให้มอง “รัฐธีร์ วรโรจน์โยธิน” ในบทชายหนุ่มกักขฬะที่เอะอะก็ถอดเสื้อถอดผ้าได้ล่ะ! แล้วยอมรับเลยว่า ด้วยรูปลักษณ์แบบนี้ ต่อให้ตัวละครจะทำตัวเลวทรามต่ำตมเพียงใด มันก็เกินต้านเหลือเกิน!

ถึงกระนั้น เราก็ยังไม่ซื้อการปรับบริบทให้ตัวเรื่องเดิมย้ายมาอยู่ในยุคสมัยนี้สักเท่าไหร่ โดยเฉพาะความรู้สึกที่ว่า ความสูงส่งของคำว่าผู้ดีในยุคก่อนมันยิ่งใหญ่กว่านี้ การโยนตัวละครให้ลงมาในพื้นที่ต่ำตมมันเลยรุนแรงกว่า แล้วกับการเปลี่ยนเพศให้ตัวละคร มันก็มีเรื่องให้เล่นสนุกได้มากกว่านี้ อย่างการสวมบทบาทให้เป็นผู้หญิงสูงส่งตลอดเวลา ทั้งที่จริงแล้วตัวละครแจ็กเกอรีนก็ไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่องอะไรขนาดนั้น มันควรจะถูกขยี้เรื่องเลเยอร์ของการสร้างโลกปลอมๆ ได้อีก แล้วเราก็ไม่แน่ใจเลยว่า ตัวละครรายรอบ “รู้” ถึงตัวตนของแจ็กเกอรีนมากแค่ไหน อย่าง “พัฒน์” ชายหนุ่มที่มาติดพันหลงเสน่ห์ของเธอนั้น ที่สุดแล้ว ความจริงที่เค้าได้รับรู้และตัดสินใจเดินจากไป มันคือเรื่องฉาวโฉ่ในอดีต เรื่องเซ็กส์ในปัจจุบัน หรือเป็นเพราะเธอไม่ใช่ผู้หญิงกันแน่ ซึ่งหากเป็นอย่างหลัง ความพังทลายของตัวละครมันจะเป็นอีกแบบนึงเลย

หมายเหตุ: ภาพประกอบจากเฟซบุ๊ก Pattarasuda Anuman Rajadhon ถ่ายโดย Panchanok Somluan