Source : GAY OK BANGKOK season 2
By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
คงไม่ได้เป็นการยกย่องจนเกินจริง หรืออวยใครจนไส้แตก เพราะเสียงวิจารณ์นั้นออกมาเป็นเอกฉันท์ว่า GAY OK BANGKOK คือเว็บซีรี่ส์เกย์ที่ดีที่สุดในรอบปีที่ผ่านมา ด้วยประเด็นที่แตกต่าง สมจริง เต็มไปด้วยตัวละครเกย์ที่มีมิติ นำเสนอความดราม่าที่จับต้องได้ และสามารถเกิดขึ้นกับใครได้ทุกคน ไม่เฉพาะแค่ชาวเกย์เพียงเท่านั้น
 
หลังจากซีซั่นที่แล้ว ปอม อาร์ม นัท อ๊อฟ บิ๊ก ต่างเผชิญหน้ากับเรื่องดราม่ากันถ้วนทั่ว มาถึงซีซั่น 2 ในปีนี้ ดูเหมือนมรสุมดราม่าลูกใหม่กำลังเตรียมตัวซัดสาดพังทลายอารมณ์พวกเค้ากันอีกครั้ง เริ่มจาก “ปอม” ที่ยังครองตัวเป็นโสด แม้จะลองนัดเดตนัดคนผ่านแอพฯ แต่มันก็ยังไม่เวิร์ก, “อาร์ม” ที่กลับมาใช้ชีวิตโสด รักสนุก และหว่านเสน่ห์ไปทั่วเหมือนเดิม แล้วดูเหมือนสายสัมพันธ์ระหว่างเค้ากับ “พี่เบียร์” ผู้เป็นเจ้านาย ก็กำลังก่อตัวเป็นสัมพันธ์อันตรายในไม่ช้า, “อ๊อฟ” กับ “บิ๊ก” ที่กลับมาคบกันอีกครั้ง หลังจากฝ่ายแรกจับได้ว่าฝ่ายหลังนอกใจ แต่ความไว้ใจมันจะกลับคืนมาได้จริงหรือ และอะไรๆ มันจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้อย่างไร


 
เปิดซีซั่น 2 ด้วยการย้อนกลับไปทบทวนเหตุการณ์ดราม่าและตัวละครแบบรวบรัดตัดความ แล้วเปิดด้วยฉากแซ่บๆ แบบ “เราสองสามคน” ให้วูบวาบ ราวกับจะส่งสัญญานว่าซีซั่นนี้จะแซ่บขึ้นกว่าเดิมนะจ๊ะ ต่อด้วยฉากชวนกระอักกระอ่วนในการนัดเดตของปอม ที่ทำให้เราได้เห็นว่า ตัวละครรายนี้ยังไม่ได้เติบโตหรือเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเท่าไหร่เลย จากประเด็น “ความสาว” ที่โยนให้อีกสองตัวละครถกกันต่อ ก้าวไปสู่อีกหลากหลายประเด็นที่ปูพื้นให้เราเห็นพัฒนาการของตัวละครเดิม เปิดตัวละครใหม่ และวางหมากเพื่อเดินหน้าสู่ชื่อตอน “ของเหลือคืนวันศุกร์”
 
แล้ว EP1 ของ GAY OK BANGKOK ก็ทำให้เราย้อนคิดถึงคืนวันศุกร์ที่ “เคย” ผ่านมา (แม้ว่าตอนที่ดูอยู่จะเป็นคืนวันอาทิตย์ก็ตาม) มันทั้งหน่วง เหงา นอยด์ จนแม้จะเอื้อมแขนไปนอนกอดคนข้างๆ แล้ว ก็ไม่อุ่น และมีคำถามผุดพรายขึ้นในใจเต็มไปหมด อีกครั้งที่การเลือกเพลงของซีรี่ส์ชุดนี้คือสิ่งมหัศจรรย์ “ชนุดม” ของ Chanudom กลายเป็นเพลงถ่ายทอดความรู้สึกของหลากหลายตัวละครที่ต่างโดดเดี่ยวในคืนวันศุกร์ได้งดงามมาก


 
“เฟรม” ในบท “ปอม” กลืนกลายเป็นตัวละครโดยสมบูรณ์แบบไปแล้ว, “เท็น” ในบท “อาร์ม” ในความแพรวพราวแบบที่เคยเห็นในซีซั่นที่แล้ว เราเห็นรอยแผลเป็นจากคนรักเก่าติดอยู่ในแววตาตัวละคร, “พี่กันย์” ในบท “อ๊อฟ” (ซีซั่นนี้หน้าไม่เทาแล้ว) เราชอบความสับสนของตัวละครนะ มันดูน่าเชื่อถือมาก, “สนุ๊กเกอร์” ในบท “บิ๊ก” ออร่ากระจายเหมือนเดิม ยืนยันคำเดิม สนุ๊กเกอร์มีเสน่ห์มาก และสร้างตัวละครตัวนี้ให้ไม่มีใครเกลียดได้ลงจริงๆ, “เจนนี่” ในบท “สตางค์” ตัวละคร (เคย) สมทบกลับมาแบบมีเลือดมีเนื้อ และฉากสุดท้ายใน EP นี้ก็โคตรเรียล, “นุ่น” ในบท “นุ้ย” เพื่อนชะนีในกลุ่มเกย์ เป็นเจ้แบบที่เกย์จะต้องรักจริงๆ, “พี่หนุ่ม” ในบท “หนึ่ง” มาดนิ่งๆ แบบนี้ ถ้าเราเป็นปอมก็หวั่นไหววะ, “พี่สต๊อบ” ในบท “เบียร์” โอ๊ย ละลาย ละลาย ละลาย, แซม” และ “อาร์ต” ในบทคู่รักอยากลองนั้นก็ออร่ากระจาย ทำให้เลิฟซีนสั้นๆ เดือดมาก! และ “เต็งหนึ่ง” ในบท “นัท” การเปิดเผยตัวละครนี้ในช่วงท้ายนั้น ไม่ใช่เรื่องเกินคาดเดา แต่ก็กลายเป็นจังหวะที่ดีมาก


 
สำหรับเราแล้ว ฉากที่ชอบมากที่สุด ยกให้กับบทสนทนาระหว่าง “อาร์ม” กับ “ราม” หลังจากฝ่ายหลังเดินคอตกกลับมา บทสนทนาอันคุ้นเคยอวลกลิ่นแอลกอฮอลล์ กลายเป็นอะไรที่มากกว่าการจิกผู้ชายกลับบ้าน เพราะความรักความสัมพันธ์ของคู่รักนั้นบางทีมันก็ซับซ้อนกว่าที่คนนอกเห็น และความรักมันไม่มีอะไรเพอร์เฟกต์หรอก ชอบมวลบรรยากาศที่ลอยอยู่ระหว่างตัวละครมาก การให้ตัวละครอย่าง “อาร์ม” มาเจอตัวละครแบบ “ราม” นั้นน่าสนใจมาก และวิธีการที่รามเลือกตอบโต้กลับนั้นก็โคตรดี ให้เครดิตการแสดงของแซมด้วย มันทำให้เราเชื่อในตัวละครได้จริงๆ นะ
 
ปรบมือให้กับความเป็นธรรมชาติของเหล่านักแสดง บทสนทนา จังหวะ โดยเฉพาะการซุกซ่อนประเด็นในบทสนทนาเรียบๆ นั้นพอดีมาก ไม่ลึกลับเกินไป ไม่โฉ่งฉ่างเกินงาม และที่ต้องชื่นชมมากก็คือ งานโปรดักชั่นของ GAY OK BANGKOK ซีซั่นนี้เนี้ยบขึ้นอีกระดับ งานตัดต่อ งานซาวด์ งานสี และการเลือกเพลงประกอบที่ลงตัวชวนกรี๊ด รอ EP ต่อไปด้วยใจจดจ่อ