By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
ดราม่าความเป็นเพื่อนระหว่าง “อาร์ม” กับ “ปอม” ยังไม่จบสิ้น เมื่อในที่สุดปอมก็ตัดสินใจบอกเพื่อนสนิทว่า เขากำลังคบกับแฟนเก่าของอาร์มอยู่ ขณะเดียวกันในความหวานชื่นของปอมกับ “พี่หนึ่ง” เราก็ได้เห็นว่าทุกอย่างมันไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิด เมื่อทุกความสัมพันธ์คือการปรับตัวเข้าหากัน และไม่ได้มีทุกอย่างคลิกลงล็อกไปหมดทุกส่วน ฝั่ง “อ๊อฟ” กับ “บิ๊ก” ก็เริ่มเห็นเค้าลางของความสัมพันธ์ที่เดินมาถึงจุดเปลี่ยนอีกครา และที่ทำให้เรานั่งตัวเกร็งที่สุดก็คือความสัมพันธ์ระหว่างอาร์มกับ “พี่เบียร์” ที่เกิดขึ้นภายในวันเดียวกับที่เขาเพิ่งบังเอิญได้เจอ “ราม” ผู้ชายที่น่าจะมีบทบาทสำคัญอีกครั้งในไม่ช้า ปิดท้ายด้วยเรื่องราวของ “เนส” น้องชายของ “นัท” ผู้เป็นตัวแทนของเกย์ต่างจังหวัดที่เพิ่งเข้ามาในกรุงเทพฯ แล้วก็มีเรื่องให้ต้องรับมือกับอารมณ์ชั่ววูบของตัวเอง
 
ดูเหมือน EP นี้จะเป็นการชงเรื่อง เปิดประเด็น ก่อนจะเข้าสู่พายุดราม่าจริงจัง แม้ว่าจะมีเส้นเรื่องให้เล่ามากกว่า 5 เส้น แต่พอเราหลงรักตัวละครและรู้จักสนิทสนมใกล้ชิดราวกับเป็นเพื่อนไปแล้ว เราก็พร้อมจะติดตามทุกๆ เส้นเรื่อง โดยไม่มีความรู้สึกสับสนหรือเบื่อหน่าย GAY OK BANGKOK ยังมีเสน่ห์อยู่ที่การนำเสนอความจริงแบบเรียลๆ ในความสัมพันธ์ให้เห็นเช่นเดิม ทั้งบรรยากาศการพูดคุยกันของเพื่อนและคู่รัก ปมเล็กๆ ในความสัมพันธ์ที่ลุกลามกลายเป็นเรื่องใหญ่ อย่างคำพูดจิกกัดกดทับข่มเพื่อน ความเจ้ากี้เจ้าการและมีอำนาจเหนือกว่าในความสัมพันธ์ การแอบแชตไลน์กับคนอื่นทั้งๆ ที่ตัวเองก็อยู่กับแฟน หรือการที่ตัวละครพูดคุยกันเรื่องปัญหาครอบครัว การงาน และการเงิน ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่พวกเราต่างเคยกุมขมับหรือเจ็บปวดกับมันมาแล้ว


 
ชอบบรรยากาศและบทสนทนาของคู่รักแต่ละคู่มาก มันเป็นธรรมชาติ แตกต่าง และทำให้มองเห็นระดับความสัมพันธ์ของตัวละครได้ชัดเจน เช่นเดียวกับการใส่ตัวละครอย่างเนสเข้ามาก็ทำให้ GAY OK BANGKOK ซีซั่นนี้มีมิติมากขึ้น และน่าจะทำให้ข้อครหาที่ว่ามันเล่าแต่เรื่องเกย์ชนชั้นกลางค่อยๆ ลบเลือนลง นอกจากนี้ เรายังสัมผัสได้ว่า เลิฟซีนของ GAY OK BANGKOK เริ่มเดือดขึ้นเรื่อยๆ แม้จะไม่มีฉากโชว์บั้นท้ายกระเด้งกระดอนให้เห็นจะๆ แต่อารมณ์ในแต่ละฉากนี่มันโคตรจะเรียลยิ่งกว่าฉากจูบจริงตบจริงของละครช่องฟรีทีวีหลายเท่าตัว ไฮไลต์ของหลายคนอยู่ที่ฉากนัดเยของเนสกับผู้ชายในแอพ ที่เริ่มต้นด้วยอารมณ์ก้ำกึ่งระหว่างโรแมนติก ลึกลับ และน่าตื่นเต้น จนลงเอยด้วยความตื่นตระหนก แต่ที่สุดสำหรับเราก็ฉากพี่เบียร์กับอาร์มนั่นแหละ “มึงแม่งจูบเก่งว่ะ” คือแบบ... อือ... ดี!