By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
รู้จักหนังเรื่องนี้จาก Bioscope เมื่อสิบปีก่อน โดยรู้แค่ว่ามันโป๊สะบัด และทำเก๋ด้วยการถ่ายทำด้วยกล้องวิดีโอแฮนดี้แคมที่ถือโดยสองนักแสดงหลักของเรื่อง แต่ก็นั่นแหละ ไม่รู้จะไปหาดูจากที่ไหน จนกระทั่งมาเจอ REC อยู่ใน GagaOOLala เลยไม่ลังเลเลยที่จะเปิดดู แล้วก็ได้แต่อุทานไปตลอดเรื่องว่า “นักแสดงมันเก่งจังเลยโว้ย” อ่ะ ขอแปะลิงค์ดูหนังก่อนที่ตรงนี้ https://bit.ly/3O43tu8 เลยละกัน

REC เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องโมเต็ลเล็กๆ เมื่อคู่รักเกย์ชาวเกาหลีคู่หนึ่งมานัดเจอกัน เพื่อฉลองครบรอบความสัมพันธ์ 5 ปี แล้วฝ่ายหนึ่งก็หยิบกล้องวิดีโอขึ้นมาบันทึกกิจกรรมต่างๆ ที่พวกเค้าทำร่วมกันในคืนนั้น ทั้งการร่วมรัก การหยอกล้อ การพูดคุย การทะเลาะโต้เถียง ไปจนถึงช่วงเวลาที่อีกฝ่ายหลับใหล ดังนั้น ตลอดเรื่องเราจึงได้รับรู้ถึงสายสัมพันธ์ของพวกเค้า ผ่านสิ่งที่พวกเค้าพูดคุยกัน สลับกับการเฝ้ามองดูสัมผัสใกล้ชิดของพวกเค้าขณะอยู่บนเตียง

สิ่งน่าทึ่งก็คือ แม้จะเป็นการนั่งดูตัวละครพูดคุยสลับกับร่วมรักกันไปเรื่อยๆ แต่กราฟอารมณ์ของตัวละครนั้นไม่ธรรมดาเลย สิ่งที่พวกเค้าพูดกับสิ่งที่รู้สึกบางทีมันก็เป็นคนละเรื่องกัน หรือแม้แต่ชั่วขณะที่พวกเค้าไม่ได้เอ่ยคำใดออกมา แต่ใบหน้า แววตา และร่างกายของพวกเค้าก็สื่อสารอะไรออกมามากมาย ชอบมากที่สุดกับวิธีการที่ให้ตัวละครสลับกันถือกล้องวิดีโอไปมาแบบลองเทค มันดูเป็นธรรมชาติ สมจริง และทำให้เสน่ห์ของนักแสดงทวีความน่าสนใจมากขึ้นไปเรื่อยๆ โดยเฉพาะช่วงที่พวกเค้าต้องสื่อสารอารมณ์ต่างๆ ออกมาผ่านบทสนทนา นั่นแหละ เราถึงได้อุทานชื่นชมนักแสดงอยู่ตลอดเวลา

ถ้าถามถึงเรื่องความโป๊เปลือย ณ วันนี้มันไม่ใช่เรื่องน่าตื่นเต้นแล้วแหละกับการได้เห็นนักแสดงเปลือยหมดจดทั้งตัวแบบนี้ แต่พอนักแสดงกลืนกลายเป็นตัวละคร จนเชื่อว่าพวกเค้าเป็นคนรักกันจริงๆ และเผลอคิดไปเลยด้วยซ้ำว่า พวกเค้ากำลังร่วมรักกันจริงๆ แล้วเราก็กำลังดูคลิปวิดีโอแบบเดียวกับที่ดูในทวิตเตอร์บ่อยๆ ... ก็ต้องชมนักแสดงอีกรอบจริงๆ

แล้วถึงแม้ตัวละครจะไม่ได้พูดถึงความยากลำบากของการเป็น LGBTQ+ ในเกาหลีใต้ แต่การต้องมาใช้เวลาฉลองร่วมกันในโรงแรมเล็กๆ (โดยมีนัยของการหลบๆ ซ่อนๆ) การที่อยู่ๆ ตัวละครก็ถูกอารมณ์โศกเศร้าจู่โจม ไปจนถึงการตัดสินใจในช่วงเวลาท้ายๆ ของหนัง มันล้วนสื่อสารออกมาได้ว่า พวกเค้าต้องอึดอัดทุกข์ทรมานมากแค่ไหน เมื่อตัวตนและความรักของพวกเค้าไม่สามารถเปิดเผยหรือเป็นจริงได้

และหากคิดว่าเพราะมันคือสังคมเกาหลีใต้เมื่อสิบปีที่แล้วจึงทำให้ตัวละครเป็นเช่นนี้ ก็ต้องย้ำว่า ชาว LGBTQ+ ในเกาหลีใต้ในวันนี้ก็ยังต้องต่อสู้อย่างหนักจากโฮโมโฟเบีย และการต่อต้านต่างๆ อย่างที่เห็นว่ามีภาพการจัดงานไพรด์เล็กๆ ในสวนกลางกรุงโซล แต่มีคนที่มาชุมนุมต่อต้าน LGBTQ+ อยู่รอบนอกโดยจำนวนมากกว่าคนในสวนเสียอีก REC จึงไม่ใช่แค่การบันทึกเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ของตัวละครคู่รักเกย์ แต่มันบันทึกบรรยากาศของสังคมเกาหลีที่มีต่อ LGBTQ+ ด้วยไปพร้อมกัน และมันก็เศร้ามากที่วันนี้ก็ดูเหมือนไม่มีอะไรต่างไปจากเดิมเลย

รับชม REC ได้ที่ GagaOOLala