By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
จากนวนิยายวายชื่อเดียวกันของ “ปราบต์” สู่การเป็นซีรีส์ที่หลายคนจับตามอง (เพราะมันคือละครวายหลังข่าวของช่อง 3 และได้ฉายใน Netflix ด้วย) เล่าเรื่องราวแฟนตาซีมหัศจรรย์เมื่อจู่ๆ “เต้าหู้” ตุ๊กตาหมีของพีรณัฐ ชายหนุ่มหน้าตาอมทุกข์ก็กลายร่างเป็นคนขึ้นมา แล้วเต้าหู้นี่แหละ ที่จะเข้ามาทั้งเยียวยาหัวใจให้กับณัฐ พร้อมกับปรับความเข้าใจให้กับสมาชิกในครอบครัว แถมยังช่วยเปิดเผยความลับดำมืดที่ถูกปิดบังซ่อนเร้นมานานอีกต่างหาก

เอาจริงๆ เป็นการดูซีรีส์ที่หนักหน่วงเอาเรื่องเหมือนกันสำหรับเรา ด้วยประสบการณ์ในชีวิตที่ผ่านมา มันทาบทับกับชีวิตของ “พีรณัฐ” หรือ “พี่ณัฐ” ได้หลายจุด โดยเฉพาะการเติบโตมากับครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์พร้อม เผชิญหน้ากับความรุนแรงในครอบครัว การเป็นลูกชายเกย์ที่พ่อแม่ไม่เข้าใจ ไปจนถึงความเหินห่างเย็นชากับทุกคนเมื่อเติบโตขึ้น นี่ยังดีนะ ที่ชีวิตเราไม่ได้สาหัสเท่าตัวละครในซีรีส์ เพราะแค่นี้ อารมณ์เราก็คุ้มดีคุ้มร้ายเกือบเท่ากับณัฐแล้ว แต่ก็นั่นแหละ “คุณหมีปาฏิหาริย์” ไม่ได้เล่าแต่เรื่องดราม่าครอบครัวหนักหน่วง มันยังมีมุมโรแมนติกน่ารัก สายสัมพันธ์มิตรภาพของกลุ่มเพื่อน สลับคั่นด้วยเรื่องปริศนาลึกลับที่ค่อยๆ เผยออกมาทีละน้อยตามเวลาที่ผ่านไปในแต่ละ EP จนทำให้ซีรีส์ที่เกือบๆ จะเป็น “ละครครอบครัว” เรื่องนี้มีรสชาติกลมกล่อมดีทีเดียว



ชอบมากๆ ที่มันพูดถึง “ความทรงจำ” ในหลายมิติ ทั้งความทรงจำที่ฝังอยู่ในข้าวของจนมีชีวิตขึ้นมา (หรือที่จริง เราต่างหากที่มีความทรงจำผูกติดอยู่กับข้าวของต่างๆ) ความทรงจำทั้งดีและร้ายที่สร้างตัวเราขึ้นมาเป็นเราในวันนี้ การบันทึกความทรงจำที่มีค่าผ่านไดอารี่ ภาพถ่าย หรือเฟซบุ๊ก ไปจนถึงภาวะอัลไซเมอร์ที่เราต้องสูญเสียความทรงจำไป แม้มันจะเป็นโชคร้ายอันแสนเศร้า แต่มันก็ทำให้เรามองเห็นคุณค่าของเวลาที่เหลืออยู่กับความทรงจำที่ล้ำค่าด้วยเช่นกัน

คุณหมีปาฏิหาริย์ มาพร้อมทีมนักแสดงนำที่น่ามหัศจรรย์ การแสดงของ “อิน - สาริน รณเกียรติ” ในความเป็นเต้าหู้ที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสาราวกับเด็กนั้นน่าเชื่อถือมาก ที่สำคัญคือ เต้าหู้มันมีพัฒนาการของความเป็นมนุษย์อย่างช้าๆ แล้วอินก็ทำให้เราเห็นพัฒนาการนั้นได้ชัดเจนด้วย ยิ่งพอได้เห็นเค้ากลายร่างเป็นตัวละคร “พี่หนึ่ง” รุ่นพี่สมัยเรียนมัธยมของณัฐ มันก็ยิ่งทึ่ง เพราะเค้าเล่นให้ตัวละครขาดออกจากกันได้แบบไร้ที่ติ, “จ็อบ - ธัชพล กู้วงศ์บัณฑิต” ในบทณัฐ ก็เล่นดีจนเราเครียดแทน คือในขณะที่ณัฐในวัยผู้ใหญ่ มันเต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด หงุดหงิด อารมณ์ขึ้นลงเร็วอย่างกับพายุ ณัฐในวัยเด็กมันก็ช่างน่าสงสารจริงๆ น่าทึ่งยิ่งกว่าที่เราสามารถเปลี่ยน “โพ” ของตัวละครณัฐได้ตลอดเวลา ไม่ว่าณัฐจะอยู่คู่กับเต้าหู้ หรืออยู่คู่กับ “ตาธาร” ก็ตาม แน่นอน เราหาจุดเชื่อมของการเติบโตจากเด็กขี้อายอ่อนต่อโลกมาเป็นชายหนุ่มขี้เหวี่ยงได้แบบนี้ก็เพราะการแสดงของจ็อบนั่นแหละ แล้วก็ต้องพูดถึง “พี่อุ๋ม - อาภาศิริ นิติพน” ในบทมทนา ผู้เป็นแม่ของณัฐด้วย เป็นบทที่หนักหนาสาหัสมาก แล้วพี่อุ๋มก็ทำให้ตัวละครตัวนี้มีมิติมากกว่าแค่ความน่าสงสารหรือน่าเห็นใจจริงๆ

ถึงในวันนี้เราจะโอเคกับการเติบโตมาอย่างแข็งแกร่งเพราะครอบครัวที่บุบๆ เบี้ยวๆ และเราก็เคยชี้หน้าด่าตัวละครณัฐ (ในทีวี) ว่า “เธอจะมีปมอะไรนักหนากับการอยากมีครอบครัวแสนสุข ชีวิตจริงมันไม่ได้มี พ่อ แม่ ลูก รักใคร่สามัคคีแบบนั้นหรอก” แต่เอาเข้าจริง เราก็เชื่อว่า คนเราจะเติบโตมาเป็นอะไร มันก็มาจากพื้นฐานของครอบครัวนั่นแหละ และไม่ควรมีเด็กคนไหนต้องเจ็บปวดเพราะครอบครัว โดยเฉพาะกับเด็กๆ LGBTQ+ ที่ในวันนี้ พวกเค้าควรจะได้รับความรัก ความเข้าใจ และการสนับสนุนจากครอบครัวมากกว่าใครคนอื่นทั้งหมด จงจำเอาไว้ว่า เมื่อคุณได้ผลักไสลูกออกจากความเชื่อใจ/ไว้ใจแล้ว มันจะยากเหลือเกินที่คุณจะได้ลูกของคุณกลับคืนมา

รับชม คุณหมีปาฏิหาริย์ ได้ทาง Netflix