By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
เกือบถูกหลอกว่ามันเป็นหนังรักโรแมนติกของหนุ่มโรมาเนียกับหนุ่มฝรั่งเศสเสียแล้ว เพราะอันที่จริง Poppy Field เป็นหนังที่ว่าด้วยการต่อสู้ภายในใจของชายหนุ่มผู้พยายามสร้างสมดุลให้กับโลกสองใบในชีวิตของตัวเองต่างหาก และมันก็ช่างยากเย็นเหลือเกิน เพราะโลกใบหนึ่งเค้าคือเกย์หนุ่มที่กำลังประคับประคองสัมพันธ์รักทางไกลกับหนุ่มฝรั่งเศส และโลกอีกใบเค้าคือตำรวจคุมฝูงชนที่อยู่ท่ามกลางเพื่อนๆ มาดแมน แล้วโดยไม่คาดคิด เค้าก็ดันต้องมาควบคุมการปะทะกันของฝ่ายโฮโมโฟเบียเกลียดกลัวคนรักเพศเดียวกัน กับฝ่ายสนับสนุน LGBTQ+ ในโรงหนังที่กำลังจะฉายหนังรักเลสเบี้ยน ซึ่งถ้าอยากรู้ว่ามันจะลงเอยเช่นไร ก็ตามไปดูได้ที่แอพ GagaOOLala คลิก https://bit.ly/3ElxHoD

ในขณะที่ครึ่งเรื่องแรกเราจะได้เห็นช่วงเวลาหวานๆ ระหว่าง Cristi กับแฟนหนุ่มของเค้า ซึ่งเดินทางมาจากฝรั่งเศสเพื่อใช้เวลาร่วมกับเค้าที่อพาร์ตเมนต์ในช่วงวันหยุด สลับคั่นด้วยความอึดอัดหนักหน่วงเพราะอะไรก็ไม่รู้ที่ทำให้ Cristi มึนตึง หงุดหงิด ก่อนที่ในเวลาต่อมาเราจะค่อยๆ สัมผัสได้ถึงปัญหาที่เกิดขึ้น ซึ่งมันก็มาจากการที่เค้าต้องปิดบังความเป็นเกย์ของตัวเองเอาไว้จากสังคมภายนอกนั่นเอง แล้วครึ่งหลังของหนังก็ทำให้เราหายใจติดขัด รู้สึกอึดอัด ทรมาน ไม่ต่างไปจากตัว Cristi เลย เมื่อเค้าต้องไปอยู่ในพื้นที่แห่งความขัดแย้ง ได้ยินได้ฟังคนต่อต้าน LGBTQ+ ตะโกนด่า สาปแช่ง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ มิเช่นนั้น เพื่อนร่วมงานของเค้าก็อาจจะจับสังเกตได้ แล้วเรื่องก็ยิ่งเลวร้ายลงไปอีก เมื่อเค้าได้พบกับคนคุ้นหน้าคนหนึ่งตรงนั้น

ชอบครึ่งหลังของหนังมากๆ แล้วหนังก็ฉลาดมากๆ ด้วยที่เลือกใช้พื้นที่โรงหนังเป็นสถานที่ของไคล์แม็กซ์ในช่วงหลังนี้ การเคลื่อนกล้องไปรอบๆ ของการปะทะ ความรุนแรงที่เกิดขึ้นมันดูสมจริงสมจังไปหมด แล้วเมื่อ Cristi ต้องถูกกันตัวให้อยู่แต่ในพื้นที่ด้านในของโรงหนัง มันก็ทำให้เราอุทานว่า โอ้โห บทฉลาดจังเลย เพราะการให้ตัวละครเพื่อนๆ ของเค้าแวะเวียนมาพูดคุยกับ Cristi ทีละคนสองคน มันค่อยๆ ต่อเติมเรื่องราว และสะท้อนความรู้สึกภายในของตัว Cristi ออกมาทีละน้อย หรือแม้แต่ช่วงเวลาที่เค้าอยู่เพียงลำพังอย่างกระวนกระวาย มันก็ทำให้เรารู้สึกตามเค้าไปด้วยจริงๆ

ชอบมากๆ ด้วยที่หนังไม่ได้โลกสวยจนเกินพอดี การเลือกทางจบให้กับเหตุการณ์ในคืนเดือดๆ ของ Cristi แบบนั้น ท่ามกลางกลุ่มเพื่อนมาดแมนที่มีทัศนคติความคิดเห็นแตกต่างกันไป มันก็ทาบทับได้ดีกับผู้คนบนโลกใบนี้ การตอกย้ำว่าสุดท้ายคนที่มีอำนาจหรือคุมอำนาจก็ทำอะไรได้ตามอำเภอใจก็ยิ่งเจ็บปวดเมื่อเราตระหนักว่ามันคือเรื่องจริง แล้วการรับโทรศัพท์ของ Cristi เพื่อพูดคุยกับแฟนหนุ่ม ท่ามกลางแก๊งเพื่อนตำรวจในฉากท้ายๆ ก็ดีมากๆ เราไม่อาจเรียกได้ว่า มันเป็นการจบแบบค้างคาได้หรอก