By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
ไม่ได้ติดตามความสัมพันธ์ของพีท – เก้า มาก่อน แต่กระโดดข้าม “Kiss the Series รักต้องจูบ”, “Kiss Me Again จูบให้ได้ถ้านายแน่จริง” และ “Our Skyy อยากเห็นท้องฟ้าเป็นอย่างวันนั้น” มาดู “Dark Blue Kiss จูบสุดท้ายเพื่อนายคนเดียว” เลยทีเดียว แต่ก็ดูรู้เรื่องและต่อติดกับความสัมพันธ์ของคู่รักคู่นี้นะ แถมยังรู้สึกว่า มันน่าสนใจดีเหมือนกันที่ เราจะได้เห็นตัวละครคู่รักที่ก้าวข้ามช่วงหวั่นไหว สับสน และไม่ชัดเจนในความสัมพันธ์ (อันเป็นธรรมเนียมของการเล่าเรื่องในซีรีส์วายต่างๆ) มาสู่ช่วงเวลาของการเป็นแฟนกันแล้ว แต่ก็ยังมีอะไรที่ต้องฝ่าฟันและประคับประคองความสัมพันธ์กันไปให้รอดให้ได้ ทั้งเรื่องการที่ต้องแอบคบกัน เพราะฝ่ายหนึ่งยังไม่พร้อมจะเปิดตัว, ความแตกต่างของพื้นฐานครอบครัว, ปัญหาอารมณ์ร้อน ความหึงหวง และมือที่สามที่ตั้งใจมาแย่ง!

ขณะเดียวกันก็มีความสัมพันธ์ของคู่รองอย่าง ซัน - หมอก มาเล่าช่วงเวลาเริ่มต้นสานความสัมพันธ์ที่คนดูหลายๆ คนอาจจะยังอยากดูอยากชมความหวั่นไหวสับสนประเภท “ตกลงเราชอบเค้าจริงๆ เหรอเนี่ย แต่เค้าเป็นผู้ชายนะ!” แบบซีรี่ส์วายเรื่องอื่นๆ มาเสริมด้วย ซึ่งมันก็น่าสนใจดีที่ความสัมพันธ์ของทั้งสองคู่ก็มีเรื่องความเลือดร้อน เดือดง่าย เป็นภาพสะท้อนกันอยู่

พอคุ้นเคยกับงานของพี่อ๊อฟ - นพณัช ชัยวิมล (ผู้กำกับ) มาประมาณนึงแล้ว พอเห็นอะไรที่เค้าตั้งใจใส่เข้ามาเพื่อสื่อสารกับผู้ชมในเรื่องความหลากหลายทางเพศ เราก็จะอุทาน “แหม แมสเสจ!” ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ดีแหละที่ได้เห็นอะไรแบบนี้อยู่ในซีรี่ส์ ทั้งสิ่งที่กลุ่มเพื่อนๆ รับมือกับความสัมพันธ์ของเพื่อนที่คบกันเอง, คู่รักเกย์ที่พูดเรื่องกฎหมายในตอนท้ายๆ, ตัวละครพ่อของพีทที่โอเคกับการที่ลูกจะมีแฟนเป็นผู้ชาย,การพูดคุยในหลายๆ ฉากระหว่างตัวละครแม่กับเก้า ไปจนถึงฉากครอบครัวสุขสันต์ในตอนท้ายๆ

แต่สิ่งที่เราชอบมากที่สุดก็คือ การใส่พล็อตปัญหาและอุปสรรคอื่นๆ เข้ามาให้ตัวละครเอาชนะ นอกจากเรื่องที่พวกเค้ามีความสัมพันธ์กับผู้ชาย (ถึงแม้ว่าสุดท้ายประเด็นนี้อาจจะส่งผลต่อชีวิตตัวละครด้วยเช่นกัน) ทั้งการต้องหาเงินเพื่อช่วยครอบครัว ด้วยการทำงานเป็นครูสอนพิเศษของเก้า, การเอาชนะความกลัวและไม่มั่นใจในตัวเองของพีทบนเวทีประกวด, การเรียนรู้และทำร้านกาแฟด้วยความรักของซันและหมอก