- @TOM NEWS
- Dec-Jan 2024
Moonlight Chicken พระจันทร์มันไก่ ซีรีส์ครอบครัว LGBTQ+ สุดอบอุ่น
By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
รู้อยู่แล้วว่างานกำกับ/เขียนบทของ “อ๊อฟ - นพณัช ชัยวิมล” มันต้องมีดราม่าหนักๆ ให้นักแสดงได้แสดงศักยภาพ และซีนโรแมนติกมันก็ต้องหวานแสนหวาน แต่ไม่คิดว่าจะจัดหนักจัดเต็มได้ถึงขนาดนี้ แล้วผู้กำกับก็เก่งมากๆ ด้วยที่บาลานซ์โทนของซีรีส์ให้ออกมากลมกล่อมได้แบบนี้ ดูจบครบ 8 ตอน แม้ปมปัญหาครอบครัวจะถูกคลี่คลายลงด้วยความรักความเข้าใจ แต่มวลดราม่าหนักๆ ของความสัมพันธ์แบบผู้ใหญ่ๆ ที่มีมิติซับซ้อนทางอารมณ์ และบาดแผลในใจมันยังทิ้งร่องรอยไว้ให้ตัวละครมันยังชัดอยู่ แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ยังจำได้ถึงมวลสว่างสดใสของหลายๆ ตัวละครได้ (ไม่ใช่แค่ตัวละครวัยรุ่นที่ได้พบกับรักแรก แต่มวลของตัวละครรุ่นใหญ่มันก็มีความสว่างไสวอยู่ด้วยเช่นกัน)
“Moonlight Chicken พระจันทร์มันไก่” เป็นซีรีส์หลากหลายชีวิตที่หมุนเวียนพัวพันกันอยู่ในร้านขายข้าวมันไก่ ไม่ว่าจะเป็น “ลุงจิม” เจ้าของร้านมาดขรึมที่พยายามดิ้นรนประคับประคองร้านของตัวเองไปแบบวันต่อวัน และพยายามลืมรักครั้งเก่าที่ฝังใจ, “เหวิน” หนุ่มพนักงานบริษัทผู้มาเมาหลับอยู่ที่ร้านของจิม จนได้สานสัมพันธ์กันแบบ One Night Stand แล้วอยากจะเป็นมากกว่านั้นเลยเดินหน้าจีบสุดตัว แต่แท้ที่จริงแล้ว เหวินก็มีเรื่องต้องเคลียร์ตัวเองกับคนรักเก่าอย่าง “อลัน” ให้สะอาดหมดจดก่อน, “ไก่ป่า” หนุ่มน้อยลูกแม่ค้าแผงไก่ที่ตามจีบลุงจิมแบบเอาความดีเข้าสู้, “หลี่หมิง” หลานชายของลุงจิมที่มักจะปะทะคารมและอารมณ์กันตลอดเวลา แล้วด้วยอุบัติเหตุบางอย่างก็ทำให้หลี่หมิงได้ไปทำความรู้จักกับ “ฮาร์ท” เด็กหนุ่มผู้มีความบกพร่องทางการได้ยิน แล้วจากที่เกลียดขี้หน้ากัน พวกเค้าก็ค่อยๆ เปิดใจเข้าหากันทีละน้อย
ถึงหลายๆ ตัวละครจะเกี่ยวพันกันด้วยเรื่องรักใคร่ แต่ “Moonlight Chicken พระจันทร์มันไก่” กลับไม่ได้นำเสนอแค่เรื่องรักโรแมนติก และเทน้ำหนักให้กับเรื่องอื่นๆ ในชีวิตของตัวละครเท่าๆ กับเรื่องรักเลยด้วยซ้ำ ซึ่งมันเป็นอะไรที่เราชอบมาก เพราะในชีวิตของคนเรา มันไม่ได้มีแค่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ แต่มีองค์ประกอบอีกหลายส่วนมาเกี่ยวพันดึงเอาพลังงานและเวลาในชีวิตไปด้วย ครอบครัว หน้าที่การงาน/การเรียน เพื่อนฝูง ซึ่งล้วนแต่มีเรื่องราวมาให้เราต้องจัดการแก้ปัญหาในแต่ละวันเล็กบ้างใหญ่บ้างสลับสับเปลี่ยนกันไป แล้วไหนจะปัญหาปากท้อง การหาเงินทองมาจับจ่ายใช้สอยในแต่ละวันแต่ละเดือนนั่นอีกเล่า ชีวิตใครมันจะไปหมกมุ่นอยู่กับความโรแมนติก ตกหลุมรัก/อกหัก กันได้ตลอดเวลา แต่ก็นั่นแหละ ซีรีส์เรื่องนี้ก็บอกกับเราเช่นกันว่า ถึงชีวิตมันจะมีเรื่องราวหนักหนาให้ก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างยากลำบาก แต่หากมีความรักเป็นแรงใจเป็นพลัง มันก็ย่อมดีกว่าที่ต้องเดินไปเพียงลำพัง
นอกจากชมผู้กำกับและทีมบทแล้ว ต้องชมนักแสดงด้วย นี่คือดรีมทีมของจริง “เอิร์ท - พิรพัฒน์ วัฒนเศรษสิริ” เป็นลุงจิมที่แบกโลกไว้บนบ่าได้ดีเลยแหละ แล้วเรื่องนี้คือหล่อมาก! “มิกซ์ - สหภาพ วงศ์ราษฎร์” ชอบการเติมเสน่ห์และความเจ้าชู้ร้ายกาจเล็กๆ ให้ตัวละคร ซึ่งมิกซ์ทำได้ดีมาก แล้วความดื้อความฉลาดอะไรแบบนี้นี่แหละ ที่จะเอาลุงจิมอยู่!, “โฟร์ท - ณัฐวรรธน์ จิโรชน์ธิกุล” โอ้โห เป็นนักแสดงน้องใหม่ที่เล่นผ่านสายตาได้ดีมาก แล้วทำได้ดีทั้งพาร์ตโรแมนติกจนถึงดราม่าเลย, “เจมีไนน์ - นรวิชญ์ ฐิติเจริญรักษ์” มีหลายตอนที่ลืมไปแล้วว่าน้องกำลังแสดง เออ เหมือนน้องไม่ได้ยินอะไรเลยจริงๆ เก่ง!, “ข้าวตัง - ธนวัฒน์ รัตนกิจไพศาล” ชอบซีนน่ารักๆ ของตัวละครไก่ป่ากับแม่มาก พอตัวละครพังทลายเราเลยเจ็บปวดไปหมด แล้วซีนพยายามกลั้นน้ำตาเวลาเจอลุงจิม หลังจากผิดหวังคือดีทุกฉากเลย แง และ “เฟิร์ส - คณพันธ์ ปุ้ยตระกูล” ทำให้เราเชื่อในตัวละครที่ดูโตแบบนี้ได้จริงๆ แล้วชอบจังเลยเวลาเห็นตัวละครของเฟิร์สเจ็บ เป็นผู้ชายที่ร้องไห้แล้วเราร้องตามได้ทุกซีน
รู้อยู่แล้วว่างานกำกับ/เขียนบทของ “อ๊อฟ - นพณัช ชัยวิมล” มันต้องมีดราม่าหนักๆ ให้นักแสดงได้แสดงศักยภาพ และซีนโรแมนติกมันก็ต้องหวานแสนหวาน แต่ไม่คิดว่าจะจัดหนักจัดเต็มได้ถึงขนาดนี้ แล้วผู้กำกับก็เก่งมากๆ ด้วยที่บาลานซ์โทนของซีรีส์ให้ออกมากลมกล่อมได้แบบนี้ ดูจบครบ 8 ตอน แม้ปมปัญหาครอบครัวจะถูกคลี่คลายลงด้วยความรักความเข้าใจ แต่มวลดราม่าหนักๆ ของความสัมพันธ์แบบผู้ใหญ่ๆ ที่มีมิติซับซ้อนทางอารมณ์ และบาดแผลในใจมันยังทิ้งร่องรอยไว้ให้ตัวละครมันยังชัดอยู่ แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ยังจำได้ถึงมวลสว่างสดใสของหลายๆ ตัวละครได้ (ไม่ใช่แค่ตัวละครวัยรุ่นที่ได้พบกับรักแรก แต่มวลของตัวละครรุ่นใหญ่มันก็มีความสว่างไสวอยู่ด้วยเช่นกัน)
“Moonlight Chicken พระจันทร์มันไก่” เป็นซีรีส์หลากหลายชีวิตที่หมุนเวียนพัวพันกันอยู่ในร้านขายข้าวมันไก่ ไม่ว่าจะเป็น “ลุงจิม” เจ้าของร้านมาดขรึมที่พยายามดิ้นรนประคับประคองร้านของตัวเองไปแบบวันต่อวัน และพยายามลืมรักครั้งเก่าที่ฝังใจ, “เหวิน” หนุ่มพนักงานบริษัทผู้มาเมาหลับอยู่ที่ร้านของจิม จนได้สานสัมพันธ์กันแบบ One Night Stand แล้วอยากจะเป็นมากกว่านั้นเลยเดินหน้าจีบสุดตัว แต่แท้ที่จริงแล้ว เหวินก็มีเรื่องต้องเคลียร์ตัวเองกับคนรักเก่าอย่าง “อลัน” ให้สะอาดหมดจดก่อน, “ไก่ป่า” หนุ่มน้อยลูกแม่ค้าแผงไก่ที่ตามจีบลุงจิมแบบเอาความดีเข้าสู้, “หลี่หมิง” หลานชายของลุงจิมที่มักจะปะทะคารมและอารมณ์กันตลอดเวลา แล้วด้วยอุบัติเหตุบางอย่างก็ทำให้หลี่หมิงได้ไปทำความรู้จักกับ “ฮาร์ท” เด็กหนุ่มผู้มีความบกพร่องทางการได้ยิน แล้วจากที่เกลียดขี้หน้ากัน พวกเค้าก็ค่อยๆ เปิดใจเข้าหากันทีละน้อย
ถึงหลายๆ ตัวละครจะเกี่ยวพันกันด้วยเรื่องรักใคร่ แต่ “Moonlight Chicken พระจันทร์มันไก่” กลับไม่ได้นำเสนอแค่เรื่องรักโรแมนติก และเทน้ำหนักให้กับเรื่องอื่นๆ ในชีวิตของตัวละครเท่าๆ กับเรื่องรักเลยด้วยซ้ำ ซึ่งมันเป็นอะไรที่เราชอบมาก เพราะในชีวิตของคนเรา มันไม่ได้มีแค่เรื่องรักๆ ใคร่ๆ แต่มีองค์ประกอบอีกหลายส่วนมาเกี่ยวพันดึงเอาพลังงานและเวลาในชีวิตไปด้วย ครอบครัว หน้าที่การงาน/การเรียน เพื่อนฝูง ซึ่งล้วนแต่มีเรื่องราวมาให้เราต้องจัดการแก้ปัญหาในแต่ละวันเล็กบ้างใหญ่บ้างสลับสับเปลี่ยนกันไป แล้วไหนจะปัญหาปากท้อง การหาเงินทองมาจับจ่ายใช้สอยในแต่ละวันแต่ละเดือนนั่นอีกเล่า ชีวิตใครมันจะไปหมกมุ่นอยู่กับความโรแมนติก ตกหลุมรัก/อกหัก กันได้ตลอดเวลา แต่ก็นั่นแหละ ซีรีส์เรื่องนี้ก็บอกกับเราเช่นกันว่า ถึงชีวิตมันจะมีเรื่องราวหนักหนาให้ก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างยากลำบาก แต่หากมีความรักเป็นแรงใจเป็นพลัง มันก็ย่อมดีกว่าที่ต้องเดินไปเพียงลำพัง
นอกจากชมผู้กำกับและทีมบทแล้ว ต้องชมนักแสดงด้วย นี่คือดรีมทีมของจริง “เอิร์ท - พิรพัฒน์ วัฒนเศรษสิริ” เป็นลุงจิมที่แบกโลกไว้บนบ่าได้ดีเลยแหละ แล้วเรื่องนี้คือหล่อมาก! “มิกซ์ - สหภาพ วงศ์ราษฎร์” ชอบการเติมเสน่ห์และความเจ้าชู้ร้ายกาจเล็กๆ ให้ตัวละคร ซึ่งมิกซ์ทำได้ดีมาก แล้วความดื้อความฉลาดอะไรแบบนี้นี่แหละ ที่จะเอาลุงจิมอยู่!, “โฟร์ท - ณัฐวรรธน์ จิโรชน์ธิกุล” โอ้โห เป็นนักแสดงน้องใหม่ที่เล่นผ่านสายตาได้ดีมาก แล้วทำได้ดีทั้งพาร์ตโรแมนติกจนถึงดราม่าเลย, “เจมีไนน์ - นรวิชญ์ ฐิติเจริญรักษ์” มีหลายตอนที่ลืมไปแล้วว่าน้องกำลังแสดง เออ เหมือนน้องไม่ได้ยินอะไรเลยจริงๆ เก่ง!, “ข้าวตัง - ธนวัฒน์ รัตนกิจไพศาล” ชอบซีนน่ารักๆ ของตัวละครไก่ป่ากับแม่มาก พอตัวละครพังทลายเราเลยเจ็บปวดไปหมด แล้วซีนพยายามกลั้นน้ำตาเวลาเจอลุงจิม หลังจากผิดหวังคือดีทุกฉากเลย แง และ “เฟิร์ส - คณพันธ์ ปุ้ยตระกูล” ทำให้เราเชื่อในตัวละครที่ดูโตแบบนี้ได้จริงๆ แล้วชอบจังเลยเวลาเห็นตัวละครของเฟิร์สเจ็บ เป็นผู้ชายที่ร้องไห้แล้วเราร้องตามได้ทุกซีน