By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
เหมือนเป็นการตั้งใจทำให้เห็นว่า ถ้าจะเดินตามขนบสูตรซีรีส์วายไทยอย่างจริงจัง แต่ทำให้เนี้ยบขึ้นมันจะเป็นเช่นไร (ก็ต้องใส่หมายเหตุไว้ด้วยว่า เนี้ยบในแนวทางของวาย = เราสามารถมองข้ามความไม่สมเหตุสมผลบางอย่างไปได้) แล้วผลลัพธ์ก็เป็นอย่างที่เห็น “แฟนผมเป็นประธานนักเรียน” ประสบความสำเร็จในวงกว้าง และ “เจมีไนน์ - นรวิชญ์ ฐิติเจริญรักษ์” กับ “โฟร์ท - ณัฐวรรธน์ จิโรชน์ธิกุล” ก็แจ้งเกิดอย่างงดงาม ซึ่งทั้งหมดนี้ก็ต้องชื่นชมทุกภาคส่วนของซีรีส์ มิใช่แค่เคมีของนักแสดงเพียงอย่างเดียว

นี่คือพล็อตที่คุ้นแสนคุ้น เมื่อชมรมดนตรีกำลังจะถูกยุบ “กันต์” หัวหน้าชมรมจึงต้องพยายามทำทุกวิถีทางให้ชมรมอยู่รอด แม้จะต้องเข้าไปกราบกรานขอร้อง “ติณณ์” ประธานนักเรียนคนใหม่ก็ตาม แล้วเรื่องราวความสัมพันธ์ของหัวหน้าชมรมจอมกวนกับประธานนักเรียนมาดนิ่งจึงเริ่มต้นขึ้น ก่อนที่พวกเราคนดูจะได้รับรู้ในเวลาไม่ช้าว่า แท้ที่จริงแล้ว ติณณ์นั้นแอบชอบกันต์มาตลอด แล้วเค้านี่แหละที่คอยช่วยเหลือกันต์ให้ผ่านพ้นทุกเรื่องยากๆ ในชีวิตไปให้ได้

สำหรับเราแล้ว ความน่าสนใจที่มากไปกว่าความน่ารักมุ้งมิ้งของคู่หลัก (ทั้งในแง่ความเป็นตัวละครและนักแสดง) และการเป็นซีรีส์วายที่ย้อนกลับไปสู่เรื่องราวในรั้วโรงเรียน ซึ่งวายยุคหลังไม่ค่อยมีใครเล่าเรื่องในบรรยากาศแบบนี้อีกแล้ว ก็คือประเด็นรายล้อมที่มีน้ำหนักพอๆ กับเรื่องความรักโรแมนติก ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการตามล่าความฝันของกลุ่มเพื่อนในชมรมดนตรีที่ตั้งเป้าหมายในการคว้าแชมป์ฮอตเวฟ ซึ่งความเป็นวงที่ไม่เอาไหน มีสมาชิกที่ไม่ค่อยจะลงรอยกัน การพิสูจน์ตัวเองในฐานะหัวหน้าชมรมของกันต์ ทั้งหมดนี้ล้วนถูกบอกเล่าอย่างใส่ใจและจริงใจ, ความรักความเข้าใจของแม่ที่มีต่อลูกชาย ไม่ใช่แค่เรื่องความเป็นเกย์ (หรือมีแฟนเป็นผู้ชาย) แต่ยังหมายรวมถึงการสนับสนุนความฝันและเส้นทางในชีวิตของลูกด้วย ซึ่งอะไรตรงนี้ ซีรีส์ก็ทำได้ลงตัวและงดงามมาก

ที่ชอบมากๆ อีกส่วนคือ พอเป็นซีรีส์ที่ว่าด้วยการทำวงดนตรีแล้ว สิ่งที่ซีรีส์มอบให้ก็คือการทำเพลงประกอบซีรีส์แบบพิถีพิถัน แล้วทุกเพลงก็ฟังเพราะฟังเพลิน หรืออย่างน้อยๆ ก็ตอบสนองเรื่องราวในซีรีส์ได้ดีมากๆ ในความเป็นเพลงป๊อปร็อกที่ทำดนตรีออกมาให้เชื่อได้ว่า โอเค นี่คือวงดนตรีเด็ก ม.ปลาย ที่จะประกวดฮอตเวฟจริงๆ แล้วในหลายๆ ซีนก็ใช้เพลงเป็นส่วนขับเคลื่อนเรื่องราว บอกเล่าความรู้สึกของตัวละคร จนเกือบๆ จะเป็นมิวสิคัลเลยด้วยซ้ำ

แล้วก็เป็นอีกครั้ง เหมือนกับการดูซีรีส์วายเรื่องอื่นๆ ที่ในตอนแรก เรามักจะตกหลุมรักนักแสดงคนหนึ่งจากรูปลักษณ์ภายนอก แล้วก็สลับโหมดมาตกหลุมรักนักแสดงอีกคนจากคาแร็คเตอร์ตัวละครและการแสดง ซึ่งในกรณีนี้ เราเริ่มตกหลุมรักความสดใสสว่างเจิดจ้าของน้องโฟร์ทและตัวละครกันต์ก่อน แล้วพอตัวละครติณณ์ของเจมีไนน์เปิดโหมดคลั่งรัก เราก็ตกหลุมรักเค้าทันที แล้วความหยอดความหวาน ความเขิน ความฟิน จิกหมอนของคู่นี้ก็ถูกเสิร์ฟมาตลอด จนเราเผลอตัวกรี๊ดออกมาบ่อยมากเวลาดูซีรีส์ ชอบมากๆ ด้วยที่ซีรีส์เกลี่ยบทให้แก๊งเพื่อนๆ ของทั้งสองฝั่งได้ฉายแสงโปรยเสน่ห์ของตัวเอง แล้วเราก็ชอบเคมีบอยๆ ของคู่วิน - ซาวด์มากๆ ด้วย มันดูเหมือนจะไม่ได้ แต่มันก็ได้! หมายเหตุไว้ด้วยว่า ชอบเพลง ‘ถ้าไม่ใช่’ ของสตางค์ - กิตติภพ เสรีวิชยสวัสดิ์ มาก!!

รับชม “แฟนผมเป็นประธานนักเรียน” (My School President) ได้ทาง YouYube ของ GMMTV OFFICIAL