By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
หาก “เพราะเราคู่กัน 2gether The Series” ทำให้เราหวนคิดถึงความรักครั้งแรกๆ อันวุ่นวายสับสน แต่ช่างหอมหวาน ในสมัยเรียนมหา’ลัย “เพราะเรา(ยัง)คู่กัน Still 2gether” ก็ทำให้เราคิดถึงความรักในช่วงวัยที่โตขึ้น จริงจังขึ้น หรือแม้แต่ความรักของตัวเราเองในวันนี้ วันที่อยู่คู่กันมานานเกิน 10 ปีไปแล้ว...
 
ด้วยโจทย์ที่ค่อนข้างโหดหินกับการสานต่อความสำเร็จของซีรี่ส์ที่ประสบความสำเร็จระดับปรากฏการณ์ดังไปทั่วโลก และมาเพื่อ “ขาย” โดยเฉพาะ (ทั้งตัวนักแสดงหลัก ข้าวของสปอนเซอร์ หรือแม้แต่สินค้าที่ผลิตขึ้นมาเอง) เราว่าภาคพิเศษนี้ทำได้ดีเลยนะ ถึงใน EP แรกๆ เราจะยังมีความตะขิดตะขวงใจอะไรบางอย่างอยู่บ้าง แต่พอถึง EP3 เราก็ตกหลุมรักเรื่องราวที่เติบโตขึ้น และปลาบปลื้มกับรายละเอียดต่างๆ ไปตลอดทางจนจบ
 
การได้เห็นตัวละครอย่างสารวัตรเปิดเผยความรู้สึกของตัวเองมากขึ้น พูดมากขึ้น มีโมเมนต์อื่นๆ นอกจากการทำหน้านิ่งๆ หรือเอาแต่มองจ้องหน้าไทน์ด้วยความหลงใหล มันดีมากเลยนะ เช่นเดียวกัน การได้เห็นตัวละครแสนงอแงอย่างไทน์ได้ทุ่มเทตั้งใจและให้คุณค่ากับงานที่ทำแบบนี้ มันก็ทำให้เรารักตัวละครนี้ขึ้นอีกเยอะ (ถึงจะยังงอแง และคิดเองเออเองอยู่เยอะเหมือนเดิมก็ตามที) แล้วความรักความสัมพันธ์ของสารวัตรกับไทน์มันก็ไม่ได้มีปัญหาเพราะมือที่สาม ตัวละครร้ายๆ มาตั้งใจแย่งชิง หรือกรี๊ดๆ เหมือนละครซีรี่ส์ทั่วๆ ไป มันก็ดีมาก เพราะสิ่งที่มาคั่นกลางระหว่างความสัมพันธ์ของทั้งคู่คือ “ภาระหน้าที่ ความรับผิดชอบ” ต่างหาก แล้วเราก็สามารถแทนภาพการทุ่มเทงานของชมรมได้กับการทุ่มเทงานของเราเองได้ด้วย ถึงได้บอกว่ามันคือภาพแทนของความสัมพันธ์ที่โตขึ้นมากไงล่ะ
 
ชอบการที่พยายามบอกกับคู่รักทุกคู่ว่า การเปิดใจพูดคุยกันในทุกๆ เรื่องอย่างตรงไปตรงมามันดีที่สุดแล้ว อย่าปล่อยให้อีกฝ่ายมีเรื่องค้างคาใจ อย่าคิดเองเออเองไปคนเดียว อย่าปล่อยโอกาสที่จะบอกรักหรือแสดงความรู้สึกให้อีกฝ่ายได้รู้ เช่นกัน การพูดคุยถึงความผิดพลาดที่ผ่านมาแล้ว ไม่ใช่การรื้อฟื้นเพื่อทำลายอีกฝ่าย แต่เพื่อทำความเข้าใจกัน และพยายามไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกต่างหาก ชอบมากๆ ตรงที่สารวัตรบอกว่า “บางทีคนเราก็ไม่รู้ว่าทำอะไรพลาดไป จนกว่ามันจะพลาด กูอาจจะเคยทำอะไรผิด แต่กูไม่เคยอยากให้มึงเสียใจเลยนะไทน์ กูขอโทษนะ”
 
ชอบมากที่เราได้เห็นสายสัมพันธ์ของตัวละครกลุ่มอื่นๆ บ้าง ไม่ใช่แค่บรรดาคู่รองๆ ทั้งหลาย แต่หมายถึงช่วงเวลาของพี่ๆ น้องๆ อย่างสารวัตรกับผู้กอง, ไทน์กับไทป์ การให้ตัวละครกลุ่มโน้นมาเจอกลุ่มนี้อย่าง เพื่อนไทน์มาเจอสารวัตร เพื่อนไทน์มาเจอเพื่อนในชมรมดนตรีสารวัตร ฯลฯ หรือแม้กระทั่งช่วงของไทน์กับผู้กองก็ดีมากๆ มันเป็นอะไรเล็กๆ ที่น่ารักและดูจริงดี
 
มีหลายๆ โมเมนต์ที่ดีงามมากๆ อย่างการยอมรับให้พี่ไทป์ไปทำงานต่างจังหวัดของแมน, ช่วงสารวัตรร้อง “รักนิรันดร์” ให้ไทน์, ช่วงร้องห่มร้องไห้ด้วยความคิดถึงแฟนของไทน์ (ที่พบว่าวินเล่นฉากร้องไห้ได้ดีมากๆ อีกแล้ว และนี่ก็ร้องไห้ตามทุกครั้งที่ดู ไม่ว่าจะไปนั่งดูคลิปใคร React ที่ไหนก็ตามที), โมเมนต์หลังเล่นคอนเสิร์ตของสารวัตรกับไทน์ที่ โอ๊ย น่ารัก “กูเข้าใจแล้วว่าการมีมึงอยู่ข้างๆ มันดีแค่ไหน”, ซีนจุ๊บปากของแมนกับพี่ไทป์ กรีดร้อง! และ ซีนจบของสารวัตรกับไทน์ที่จัดมาให้แบบเต็มๆ จุใจ และนี่สิ มันถึงจะคู่ควรกับการเป็นตอนจบที่ดี!! แล้วก็ขอเพิ่มซีน End Credit ของตอนพิเศษนี้ด้วย ที่เราชอบมาก กับการนั่งมองดูตัวละครใช้เวลาร่วมกันแบบสบายๆ ริมทะเลแบบนั้น น่ารัก และอบอุ่นมาก
 
ขอบคุณนะกับความสุขและความอิ่มเอมใจที่มอบให้เราแบบนี้ ขอบคุณนะ ... เพราะเรา(ยัง)คู่กัน Still 2gether