By : ชีวิตผมก็เหมือนหนัง
เป็นซีรีส์ที่ทำให้เราอารมณ์ดียิ้มได้ ไม่ว่าจะเจออะไรหนักหนามาในวันนั้นๆ ก็ตาม ทั้งๆ ที่ตั้งใจจะเปิดดูคั่นเวลาระหว่างนั่งกินข้าวหน้าทีวีเฉยๆ แต่กลายเป็นว่า ติดหนึบหนับ แล้วเราค่อยๆ ละเลียดดูไปทีละนิด พลางร้องงอแงว่าไม่อยากให้มันจบเลย แต่ก็นะ ด้วยความยาวแค่ตอนละ 20 กว่านาที กับจำนวนแค่ 10 ตอน แป๊บเดียวมันก็จบแล้ว ทิ้งไว้เพียงความรู้สึกอบอุ่นหัวใจ และจดโน้ตไว้ว่าวันไหนที่อยากได้พลังบวกก็จะเปิด Rokuhoudou Colorful Days #สี่หนุ่มโรคุโฮโด ดูอีกครั้ง

“สี่หนุ่มโรคุโฮโด” สร้างจากมังงะชื่อเดียวกัน (มีเวอร์ชั่นอนิเมะด้วยนะ) เล่าถึงเหตุการณ์เล็กๆ ที่เกิดขึ้นในร้านน้ำชาสไตล์ญี่ปุ่นโบราณของ 4 หนุ่มที่อยู่รวมกันราวกับครอบครัว ไล่มาตั้งแต่ “ซุย” หนุ่มแว่นเจ้าของร้านที่เต็มไปด้วยพลังบวกอันแผ่ซ่านไปถึงทุกคนรอบตัว, “โทกิทากะ” หนุ่มหน้าสวยแสนเรียบร้อยผู้ทำหน้าที่เชฟดูแลอาหารประจำร้าน, “กุเระ” หนุ่มล่ำบึกยิ้มเก่งที่รับผิดชอบเรื่องกาแฟ และ “สึบากิ” น้องเล็กของร้านที่จัดการเรื่องเมนูขนมของหวาน โดยในแต่ละตอนก็มีเรื่องราวปัญหาของลูกค้าที่แวะเวียนเข้ามาให้พวกเค้าช่วยแก้ไขให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยอาหารหรือเครื่องดื่ม พร้อมกับการค่อยๆ เผยให้เห็นพื้นหลังที่มาที่ไปของสมาชิกในร้านแต่ละคน ซึ่งต่างก็มีปมอะไรบางอย่างในใจด้วยกันทั้งนั้น



จริงๆ มันทำให้เราคิดถึงซีรีส์และหนังหลายๆ เรื่องเลยล่ะ ตัวเรื่องเองนั้นทำให้เราคิดถึง Antique Bakery (ที่เพิ่งถูกเอามาดัดแปลงเป็นซีรีส์เวอร์ชั่นไทยในชื่อ Baker Boys) เพราะการมารวมตัวกันของชายหนุ่มหลากหลายสไตล์เพื่อทำร้าน/คาเฟ่ เจือด้วยกลิ่นอายความเป็นวายจางๆ (ชอบมากด้วยกับซีนจิ้นๆ ทั้งหลายที่ Rokuhoudou Colorful Days ใส่เข้ามาแบบยั่วล้อให้เราคิดไปไกล แล้วก็กลบเกลื่อนมันด้วยมุกตลกต่างๆ แล้วทีท่าแบบทีเล่นทีจริงตลอดเรื่องเช่นนี้ก็ทำให้เรากรี๊ดหนักจิ้นหนักยิ่งกว่าเดิมเสียอีก) หรือการเล่าชีวิตของผู้คนที่มีปมปัญหาต่างๆ แล้วถูกปัดเป่าไปด้วยอาหารก็ชวนให้คิดถึง Midnight Diner #ร้านอาหารเที่ยงคืน มาก แต่ที่สุดแล้ว ด้วยมวลอารมณ์และเสน่ห์ของตัวละคร Rokuhoudou Colorful Days ‘สี่หนุ่มโรคุโฮโด’ ก็สร้างเอกลักษณ์ของตัวเองขึ้นมาได้แบบไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับใครเลย

ค้นพบว่าเรามักจะแพ้ทางตัวละครประเภทที่คิดถึงคนอื่นอยู่เสมอ ชอบส่งพลังบวกไปหาทุกคน หรือแม้แต่แอบทำดีด้วยความปรารถนาดีให้กับคนข้างๆ แบบใน ‘สี่หนุ่มโรคุโฮโด’ นี่แหละ ชอบสายสัมพันธ์ที่พวกเค้าสร้างขึ้นมากๆ มันทำให้เราคิดถึงคำอย่าง Chosen Family ‘ครอบครัวที่เราเลือกเอง’ มันเป็นแบบนี้นี่เองสินะ การคอยสนับสนุนกัน ดูแลกัน และให้กำลังใจกันและกันเสมอ มันทำให้เราอยากมีเพื่อน พี่น้อง และครอบครัวที่เราเลือกเองแบบในซีรีส์เรื่องนี้มากๆ เลย

อีกสิ่งที่น่าประหลาดใจคือ เริ่มแรกเราชอบ “ไดจิ ซาเอกิ” ที่รับบทกุเระมาก หนุ่มล่ำบ้าพลังอารมณ์ดี นี่คือผู้ชายในสเปคเลย แต่พอเวลาผ่านไป เราก็ค่อยๆ เห็นเสน่ห์ของตัวละครอื่นๆ อย่าง “โชโนะ ฮายามะ” ที่รับบทโทกิทากะ ก็น่าร๊ากมากขึ้นเรื่อยๆ, “โนโซมุ โคทากิ” บอยแบนด์รุ่นเก๋าจากวง Johnny's WEST พอมาในลุคหนุ่มแว่น ที่มีทั้งพาร์ตสุขุมอบอุ่น และพาร์ตตลกบ้าๆ บอๆ ก็ได้ใจเราไปเต็มๆ (จริงๆ ยังมีหนุ่มอีกคนจาก Johnny's WEST นั่นก็คือ “ฟูจิ ริวเซย์” ที่รับบทเป็นพี่ชายฝาแฝดของซุย) หรือแม้แต่ “ริวเซย์ โอนิชิ” หนุ่มน้อยนุ่มนิ่มที่บางวันก็โวยวายเป็นเด็กๆ ซึ่งดูไม่ใช่ทางของเราเลย ดูไปดูมา ก็ตกหลุมรักเจ้าหมอนี่ไปอีกคน แล้วก็ชอบเวลาพวกเค้าทั้ง 4 คนอยู่ด้วยกันเป็น ‘สี่หนุ่มโรคุโฮโด’ ที่สุดเลย

รับชม Rokuhoudou Colorful Days ได้ทาง Netflix